முருக நாமம்

அடியேனின் நித்ய பாராயண பாடல்கள்
 
நோயுற்(று) அடராமல் நொந்துமனம் வாடாமல்
பாயிற் கிடவாமல் பாவியேன் – காயத்தை
ஓர்நொடிக்குள் நீக்கிஎனை ஒண்போரூர் ஐயாநின்
சீரடிக்கீழ் வைப்பாய் தெரிந்து.
- ஸ்ரீமத் சிதம்பரசுவாமிகள், திருப்போரூர் சந்நிதிமுறை
 
எவ்வளவு அழகான பாடல்! நேர்தியான வெண்பா!
 
சிறந்த போரூர் நகர் வாழ எழுந்தருளும் சமராபுரி ஷண்முக! ஐயனே!
(மனித உடலில் 4444 விதமான ஏற்படுமாம்; விதவிதமான இனிப்பு உணவு பொருட்கள் இருக்கும் ஆனாலும் டாக்டர் சொல்லியிருக்கார்னு கஞ்சி குடிப்பார்கள்,உடம்பு இளைகனும்னு உபவாசம் இருப்பார்கள், தூக்கம் இழந்து ஓட்டம் பிடிபார்கள் என்ன கொடுமையான் வாழ்க்கை!) பலவிதமான கொடிய நோய்களால் வேதனை அடையாமல், கடுமையான நோயாலும்,முதுமையாலும் உடல் தளர்ந்து தன் உடம்பிற்கு தேவையான அடிப்படை வேலைக்கு கூட பிறர் உதவி வேண்டும்படி நேர்ந்து; பாயில் படுத்தபடி கிடக்காமல், இங்ஙனம் நோயுற்று படுக்கையில் கிடக்கும் போது, போதுமடா சாமி எனக்கு ”நாள்” இன்றைக்கு வருமோ அல்லது நாளைக்கு வருமோ என்று மனம் நொந்து வாடாமல். எந்தவிதமான வலியுமின்றி இந்த கூட்டிலிருந்து ஆவியை இமைப்பொழுதில் நீக்கி (சிலருக்கு நல்ல மரணம்கூட கிடைப்பதில்லை! நோயாலும்,முதுமையாலும் உடலில் எத்தனை வலிகள்! மரணம் சம்பவிக்கும் போது எத்தனை வலிகள்! அதனால்தான் ஏதேனும் வலிஏற்பட்டால் உயிர் போர மாதிரி வலிக்குது சொல்றோமே!)
உன் பத்மபாதங்களில் அல்லது பாதரவிந்தங்களில் வைப்பாயாக! உன் மலரடியில் ஒரு மலராக நான் கிடக்க வேண்டும் இதுவே நான் வேண்டும் வரம்! அதை நீ தரல் வேண்டும் ஐயா!

அழகான வெண்பா ! அற்புதமான பதிவு ! தொடருங்கள் !

நாகசுந்தரம்

ஸ்ரீ குருப்யோ நம:

முருக நாமம்

ஒருமுறை மைசூர் சமஸ்தான ராஜா திருமுருக கிருபானந்த வாரியாரிடம் ஏன் எப்போதும் முருகனையே வணங்கிக் கொண்டிருக்கிறீர்? முருகனை வழிபட்டால் என்ன கிடைத்து விடப்போகிறது என்று கேட்டார். அதற்கு வாரியார் முருகனை வழிபட்டால் அடைய முடியாதது எதுவும் இல்லை,இன்னது கிடைக்கும் என்று சொல்வது அரிது. எனவே என்ன கிடைக்காது/வாராது என்பதை சொல்கிறேன் என்று பின்வரும் பாடலை எடுத்து சொன்னார். (கட்டளைக் கலித்துறையில் அமைந்த அழகான பாடல்)

முருகா எனவுனை யோதுந்தவத்தினர் மூதுலகில்
அருகாத செல்வம் அடைவர் வியாதி யடைந்துநையார்
ஒருகா லமுந்துன்ப மெய்தார் பரகதி யுற்றிடுவார்
பொருகாலன் நாடு புகார்சம ராபுரிப் புண்ணியனே!
- ஸ்ரீமத் சிதம்பரசுவாமிகள்

சமராபுரி என்னும் திருப்போரூரில் எழுந்தருளுகின்ற புண்ணியனே! முருகா என்று உன் திருநாமத்தை ஓதுந்தவத்தினர் (நாமம் ஓதினாலே தவச்சீலர் ஆகிவிடுவர், ஆம்! முருகா! என்று ஓதுதல் வேண்டும். மாதவம் செய்தவர்கே இந்த வாய்ப்பு அமையும். நாமத்தை ஓத வேண்டுமாம் ஓதுவதற்கும் சொல்வதற்கும் வேறுபாடு உளது.) இந்த பழைய உலகில் அள்ள அள்ள குறையாத அல்லது வற்றாத செல்வத்தை அடைவர். பதினாறு வகை செல்வத்தையும் குறைவிலாது பெற்று இன்புறுவார்கள். நோயற்ற வாழ்வே குறைவற்ற செல்வம் என்ற பழமொழிக்கேற்ப எந்த நோய் நொடியும் அணுகாமல், மெலிந்து நைந்து போகார். ஒருபோதும் ஒருவகையான துன்பத்தையும் அடைய மாட்டார்கள். நல்ல முறையில் வாழ்ந்து பின் பரகதி அடைவர். பரகதி என்றால் இரு வினைநீங்கி,பிறவிப்பெருங்கடலைவிட்டு நீங்கி, சீவன் சிவனோடு சேர்தல். எந்த நிலையை அடைந்தால் பிரிதொன்றும் தேவையில்லையோ அந்த நிலை பரகதி. இதுவே வீடுபேறு அல்லது முக்தி. இவ்விதம் முக்தி அடைந்தவர் ஆனதால் கொடிய அல்லது கடுமையான காலன் நாடான எமபுரி இருக்கும் திசைகூட செல்ல மாட்டார்கள். (ஆம்! அம்மாதவச் சீலர்கள் காலன் ஊர் சேரமாட்டார்கள்; வேலனூர் சேர்வார்கள்.)

முருகா என்று எப்ப கட்டாயம் ஓதவேண்டும், ஏன் ஓதவேண்டும் என திருமுருகாற்றுபடையின் பிற்சேர்க்கை பாடலான பின் வரும் வெண்பா நினைவிற்கு வரும்.

அஞ்சு முகம்தோன்றில் ஆறுமுகம் தோன்றும்;
வெஞ்சமரில் அஞ்சல்என வேல் தோன்றும்;-நெஞ்சில்
ஒருகால் நினைக்கில், இருகாலும் தோன்றும்;
முருகா என்று ஓதுவார் முன்!

எல்லோரும் பார்த்தவுடன் அஞ்சும்படி கொடிய எமனின் முகம் தோன்றும் போது ஒருக்கால் முருகா! என்று மனதில் நினைத்தீர்கள் ஆனால் உங்களை காக்க அவன் ஆறுமுகம் தோன்றும், எம்னோடு போரிட துணையாக வேல் தோன்றும், அடியாரோடு சேர்க்க அவன் இருகால்களும் தோன்றும்!

அருணகிரிநாதர் கூறியது போல் தும்பல் ஏற்படும்போதாவது அவன் நாமத்தை சொல்லுங்கள்.

நல்ல பகிர்வு. தொடருங்கள்.

திருப்புகழும் இதையேதானே கூறுகிறது.

நினைத்த தெத்தனையிற் ...... றவறாமல்
நிலைத்த புத்திதனைப் ...... பிரியாமற்

கனத்த தத்துவமுற் ...... றழியாமற்
கதித்த நித்தியசித் ...... தருள்வாயே

மனித்தர் பத்தர்தமக் ...... கெளியோனே
மதித்த முத்தமிழிற் ...... பெரியோனே

செனித்த புத்திரரிற் ...... சிறியோனே
திருத்த ணிப்பதியிற் ...... பெருமாளே.

அன்பன் நாகசுந்தரம்.