சந்நியாச வாழ்க்கை

சம்சாரத்தில் இருந்துகொண்டே சந்நியாச வாழ்க்கை வாழு என்பார்களே
அதன் அர்த்தம் என்ன?

விளக்கம் வேண்டுகிறேன்

கல்யாணி

Kalyani wrote:சம்சாரத்தில் இருந்துகொண்டே சந்நியாச வாழ்க்கை வாழு என்பார்களே
அதன் அர்த்தம் என்ன?

விளக்கம் வேண்டுகிறேன்

கல்யாணி

இல்லறம் எப்படி இருக்க வேண்டும் ?

அரிது அரிது மானிடராய்ப் பிறத்தல் அரிது ! பெறுதற்கரிய இப்பிறவியில்
நல்லமனைவி நல்லமக்கள் என இல்லறவாழ்வாழ்வை ஏற்று நல்லறம் செய்யும்
பேறுபெற்றல் அதனினும் அரிது ! இல்வாழ்க்கை எல்லா அறங்களையும் செய்யும்
நிலையைத் தருவதால் "இல்லறம்" எனப்பட்டது ! அதனால்தான் அறங்களைக்
கூறவந்த திருவள்ளுவர் இல்வாழ்க்கையை முதல் அதிகாரமாக வைத்திருக்கிறார் !
"அறம் என்று சொல்லப்படுவது இல்வாழ்க்கையே ! ஒருவன் அறம் செய்ய வேண்டுமென நினைத்தால் அவன் தேர்ந்தேடுக்கவேண்டியது இல்வாழ்க்கையே !அறவழியில் இல்வாழ்கை நடத்துவதைக் காட்டிலும்
சிறந்த அறம் வேறு எதுவும் இல்லை !
பிறர்பழி பழிக்காது,அறவழியில் பொருளீட்டி,பெற்றதை பகுத்துண்டு வாழ்வதே சிறந்த வாழ்க்கை !
உயிர்களிடத்தில் அன்பும், இல்லார்க்கு கொடுக்கும் அறமும் பெற்றிருக்கும் இல்வாழ்வே பயனுள்ள வாழ்வு!
தானும் அறநெறி தவறாது வாழ்ந்து மற்றவரையும் அறவழியில் வாழவைக்கும் இல்வாழ்க்கை தவ வாழ்க்கையைவிட
மேன்மையுடையது ! துறவறத்தில் இருப்பவர், பசியால் வாடுபவர், ஆதரவற்றவர்களுக்கு இல்லறத்தான் துணை!
முன்னோர்கள், தெய்வம், விருந்தினர், சுற்றத்தார், தனதுகுடும்பத்தார் அனைவரையும் போற்றுவது இல்லறத்தான் கடமை!
இத்தகைய இல்வாழ்வு வாழ்பவன் , மற்ற யாவரினும் மேம்பட்டவன் !
இவ்வாறு அறநெறியில் வாழ்ந்து மற்றவர்க்கு பயனுள்ள வாழ்வு வாழ்பவர்கள்
தெய்வமாகவே போற்றி மதிக்கப்படுவார்கள் !".....என்பன 'இல்வாழ்க்கை" அதிகாரத்தில்
சொல்லப்பட்டவை. அறங்களை இல்வாழ்வில் இருந்து கொண்டுதான்
செய்யமுடியும்! இல்லறம் என்னும் நல்லறம் புரிவோர், துறந்தாரைக் காட்டிலும் மேன்மைமிக்கவர்கள்!
என மிக அழுத்தமாகக் கூறுகிறார் வள்ளுவர்!
இல்லறத்தார்க்கு குறள் சொல்லும் அறங்கள் :
1. அன்பும்(உறவுகளிடத்தும்,மற்றஉயிர்களிடத்தும் ) அறமும் (ஈகை,இன்சொல்,கண்ணோட்டம் ..)கொண்டிருக்க வேண்டும்.
2. பழியஞ்சி அறவழியில் பொருள் சேர்க்க வேண்டும்
3. இல்லாதவருடன் பகுத்துண்டு வாழவேண்டும்.
4. தன் குடுபத்தினர்,முன்னோர்கள்,தெய்வம்,விருந்து ,சுற்றம் போற்ற வேண்டும்

துறவறம் எப்படி இருக்க வேண்டும் ?

ஆற்றங்கரை ஓரமாக இரண்டு துறவிகள் நடந்து சென்று கொண்டிருந்தனர். ஒருவர் இள வயதுடையவர். மற்றொருவர் அவரது குருவானவர்; வயதில் மூத்தவர். அப்போது ஆற்றுக்குள் இருந்து ஒரு பெண்ணின் அபயக்குரல், 'காப்பாற் றுங்கள்! காப்பாற்றுங்கள்!' என்று எதிரொலித்தது.

மூத்த துற வியும், இளைய துறவியும் குரல் வந்த திசை நோக்கி பார்த்த போது, ஆற்று வெள்ளத்தில் இளம் பெண் அடித்துச் செல்லப்ப டுவது கண்டு திகைத்தனர். சற்றும் தாமதிக்காத இளம் துறவியானவர், ஆற்றுக்குள் பாய்ந்தார். பல அடி தூரம் நீச்சல் போட்டு சென்று, ஆற்றில் அடித்துச் செல்லப்பட்ட பெண்ணை பற்றித் தூக்கி, தோளில் சுமந்து கொண்டு மீண்டும் நீச்சல் அடித்து கரையை வந்தடைந்தார்.

பின்னர் மயக்கமடையும் நிலைக்கு சென்ற அந்த பெண் ணுக்கு தேவையான முதலுதவிகளைச் செய்து காப்பாற்றினார். தன் உயிரை காப்பாற்றிய இளம் துறவிக்கும், அவரது குருவான மூத்த துறவிக்கும் நன்றி தெரிவித்தபடி அங்கிருந்து அகன்றாள் அந்த பெண். இந்த சம்பவம் நடந்து சில நாட்கள் ஆகிவிட்டது.

ஆனால் ஆற்றில் அந்த பெண்ணை காப்பாற்றியது முதல் இளம் துறவியிடம் சரிவர பேசாமல் தவிர்த்து வந்தார் மூத்த துறவி. குருவின் இந்த மாறுதலுக்கான காரணம் என்ன என்பது தெரியாததால், இளம் துறவியின் மனம் சஞ்சலப்பட்டது. அவரால் சரியாக பணிகளை செய்ய முடியவில்லை. நாம் என்ன தவறு செய்தோம் என்று சிந்தித்து பார்த்தும், ஒரு முடிவுக்கு வரமுடியவில்லை.

மூத்த துறவியிடமே இது பற்றி பேசிவிட தீர்மானித்தார் இளம் துறவி. குருவிடம் சென்ற அவர், 'குருவே... தங்களது நடவடிக்கையில் கடந்த சில நாட்களாக மாற்றம் தென்படுகிறது. என்னிடம் தாங்கள் முன்புபோல் பேசுவதில்லை. என்னை தவிர்க்கும் படியாக நடந்து கொள்கிறீர்கள்.

என்னையும் அறியாமல், நான் ஏதேனும் தவறு செய்திருந்தால் கூறுங்கள்' என்று பணிவாக கேட்டார் இளம் துறவி. சீடன் அப்படிக் கேட்டதும் மூத்த துறவிக்கு மகிழ்ச்சி ஏற்பட்டது. அவர் சொல்லத் தொடங்கினார். 'சீடனே! துறவு வாழ்க்கைக்கு வந்துவிட்ட நாமெல்லாம், உலகில் மண், பொன், பெண் ஆசைகளைத் துறந்தவர்கள்.

அதனால்தான் நம்மை துறவி என்கின்றனர். பெண், பொன் இவற்றைத் தொடுவதை, நெருப்பைத் தொடுவது போல் நாம் எண்ண வேண்டும். அப்படியிருக்கும் பொழுது, நீயோ ஆற்று வெள்ளத்தில் இருந்து ஒரு பெண்ணை காப்பாற்றும் போது, அந்த பெண்ணை தோளில் சுமந்து வந்தாய். உனது கைகள் ஒரு பெண்ணைத் தொடலாமா?

இதுதான் உன் மீது எனக்குள்ள கோபம்' என்றார். சீடன் அமைதியான புன்னகை தவழ கூறினான். 'குருவே! ஒரு உயிரைக் காப்பாற்ற வேண்டும் என்ற உணர்வினால்தான், அந்த பெண்ணைக் காப்பாற்ற ஆற்றில் குதித்தேன். காப்பாற்றும் சூழ்நிலையில் அவள் பெண் என்பது கூட என் மனதில் நினைவில்லை.

அவளை நான் ஒரு உயிராகத்தான் பார்த்தேன். மயக்கம் அடைந்திருந்ததால் அந்த பெண்ணை தோளில் சுமந்து வந்தேன். நான் அன்றே, அப்பொழுதே அந்தப் பெண்ணை என் தோளில் இருந்து இறக்கி வைத்து விட்டேன். ஆனால் தாங்கள் இன்னமும் அந்தப் பெண்ணை உங்கள் மனதில் இருந்து இறக்கி வைக்க வில்லையா?' என்று கேட்டார். தனது சீடனின் கேள்விக்கு பதில் சொல்ல முடியாமல், வெட்கி தலை குனிந்திருந்தார் குரு.

எனவே

இல்லறத்தான் இல்லற தர்மங்களை நான்கு கடைபிடித்தாலே அவன் துறவிக்கும் மேலானவன். துறவிகள் தனக்குரிய தர்மங்களை கடைபிடித்தால் அவர் இல்லறதாரால் வணங்கத்தக்கவர்.

அறிந்தோர் இன்னும் நான்கு விளக்கலாம்.

நட்புடன் நாகசுந்தரம்.

மேற்கோள். மிகவும் மனதை சிந்திக்கவவைப்பதாக உள்ளது கண்டிப்பாக அதில் உள்ளபடி நடக்க விரும்புகிறேன்

கல்யாணி