தைப்பூச வெளியீடு - வேலாயுதன் - ஸ்ரீஅருட்சக்தி நாகராஜன்

by arutsakthi Sat Jan 18, 2014 8:20 pm

வேலாயுதன்
எழுதியது: ஸ்ரீஅருட்சக்தி நாகராஜன்
(திருக்கோயில் என்ற மாத இதழில் 1986 ல் வெளியானது)
குஹானந்தமாய் நிறைந்திருக்கக்கூடிய குஹனாம் ஆறுமுகக்கடவுளின் திருவருளை முன்னிட்டு அவனுடைய திருக்கரத்திலே இருக்கின்ற "வேலாயுதத்தின்" மஹிமையான தத்துவத்தினை நாம் சற்று சிந்திக்கும் வண்ணம் சக்தியருள் கூட்டியுள்ளது.
சூரபத்மன் முதலான அஸுரர்களை வதைக்க சக்தியாகிய தேவியினால் அளிக்கப்பட்ட ஆயுதமே "வேல்" என்பது புராணம். இதிலே சூரபத்மன் என்பவன் காச்யபர் என்பவருக்கும் திதி என்கிற மாயை என்பவளுக்கும் மகனாகப்பிறந்தவன் என்பது நமக்குத் தெரிந்ததே! இதில் சில தத்துவங்களை நாம் உணரவேணும்.
காச்யபர் என்பதற்கு விரிந்த, பரந்த ப்ரபஞ்சம் என்று பொருள். இந்த ப்ரபஞ்சத்தோடு மாயை சேர்ந்தபோதுதான் அனர்த்தமாகிய அரக்ககுணம் பிறக்கிறது. இந்த மாயை 5 விதத்தினால் ப்ரபஞ்சத்தோடு அனுகுணப்படுகிறது. 1. ஜீவசைதன்யத்தை மறைப்பதனால் 'தமம்' என்றும், 2. இந்த உலகவடிவமான தோற்றத்திற்கு காரணமானதினால் 'மாயை' என்றும், 3. ஒன்றை மற்றொன்றாக எண்ணும் விபரீத ஞானமுண்டாக்குகையினால் 'மோஹம்' என்றும், 4. உணர்வுகளை அழிப்பதனால் 'அவித்தை' என்றும், 5. ஸத்து, சித்து என்ற குணரூபங்களுக்கு அன்னியமாய் இருப்பதினால் 'அநிர்தம்' என்றும் இவ்விதமாக ஐந்து விதமாக ப்ரபஞ்ச ஜீவன்களை ஆட்கொள்ளுகிறது. இந்த ஐந்தின் சொந்தமான மாயை என்பவளின் மகன்தான் சூரபத்மன். ஸத்வம்நீங்கின) இந்த தமோகுணம் என்கிற சூரபத்மன்- அஸுரஸம்பத்தான சூரபத்மன்- மாயை காசினியோடு சேர்ந்த காலத்தில் தோன்றினவன். இதுவேதான் ஜீவமனங்களிலும் அஸுரகுணம் ஆட்பட்டிருப்பது என்பதற்கு காரணம்- தத்துவம். ஆகவே இந்த மாயாமகனான சூரபத்மனை சாதாரணமான ஆயுதங்களால் அழிக்கமுடியாது என்று கண்ட சக்திதேவி தனக்கே சொந்தமான ஒரு சக்தியாதத்தை நிர்ணயித்து முருகப்பெருமானிடம் அளிக்கிறாள். இத்தகைய சக்தியாயுதமான வேலாயுதத்தின் தத்துவத்தினைத்தான் நாம் இங்கே சிந்திக்கிறோம்.
'சக்தி' மூன்று வகை. இதனை இச்சை, கிரியை, ஞானம் என்பர். இச்சை என்பது பஞ்பூதமயமாக நின்று உணர்வு பூர்வமாய் இருப்பது. கிரியை என்பது வினை என்கிற காரியங்களுக்கு துணையாய இருப்பது. ஞானம் என்பது ஐம்புலன் களுக்கும் உணர்ச்சியாய் நின்று உணர்வைக் கொடுப்பது. இந்த மூன்று செயல்ளையும் ஒன்றாக்கண்டு மூன்றையும் ஒரே பரம்பொருளில் ஐக்கியமடைய எண்ணி- நமது உடலிலே உள்ள இடகலை, பிங்களை, சுழுமுனை என்ற மூன்று முக்கிய நாடிகளையும் பழக்கி- ஆணவம், கன்மம், மாயை என்ற மூன்று மலங்களையும் நம்மிடம் அண்டாமல் செய்து- முதலிலே சொன்ன ஐங்குணங்களின் தொகுப்பாகிய 'மாயை' என்றதன் காரியமான அனர்த்தமான அஸுரகுணங்கள் நமது மனத்திலிருந்து மறையச்செய்து ஜீவர்களை தன்னிலை அடைவிப்பதுதான் இந்த "சக்தியாயுதத்தின்" செயல் தத்துவம்.
மாயா ஸஹித ஸ்வரூபனான, அஸுரகுணஸம்பத்தான "சூரபத்பனை" இந்த த்ரிசக்தி ஸ்வரூபமான வேல் அழிக்கிறது என்பதான இந்த வரலாறு- ஜீவன்காகிய நமக்குள்ளும் சூரபத்பன் குடிக்கொண்டுள்ளான் என்பதை உணர்த்தி, அத்தகைய சூரபத்மனை குமரனுடைய வேல் (அதனுடைய தத்துவத்தினை உணர்ந்து கொள்ளுவதால்) அழிக்கவேணும், நிச்சயமாக அழிக்கும் என்கின்ற உறுதியோடு "வேலை" வணங்கவேண்டும்.
இதனை இன்னும் சற்று விளக்கமாக சிந்திப்போம்.
பரம்பொருளை பரம், அபரம், பாராபரம் என்று கூறுவர். இந்த மூன்று நிலையிலும் பரம்பொருளுக்கு இச்சை, கிரியை, ஞானம் என்பது ஸ்வபாவம். 1, இந்த கல்பனை வடிவில் இதைக் கண்டோமானால் இச்சை இடப்பக்கமாகவும், கிரியை வலப்பக்கமாகவும், ஞானம் அடிப்பக்கமாகவும் உடைய ஒரு முக்கோணம் உருவாகும். 2, பரம்பொருளின் வடிவமே ஜீவன்களுக்கும் காரணவடிவமாக இருப்பதால் ஜிவன்களிடத்திலும் இந்த முக்கோண அமைப்பினால் தோன்றுவது ஒரு முக்கோணம். 3. பின் இது திருப்பினால் இது (Reflection figure) -ல் அடிப்பக்கம் ஒன்றாகவே அமைந்தபடி அதோமுக முக்கோணம் உருவாகும். முதல் முக்கோணத்தின் அடிப்பாகம் இரண்டாவது முக்கோணத்தின் அடிப்பாகமாக வைத்து மேற்கண்ட ஜீவமுக்கோணத்தை அதோமுகமாக அமைத்தால் இப்போது உருவாவது ஒரு நாற்கோணம். இதுவே பரம்பொருளின் 'பரவடிவம்'. 4. இதுபோல் இச்சையில் கிரியை, கிரியையில் ஞானம், ஞானத்தில் இச்சை என்கிறபடி பரம்பொருள்- ஜீவன்கள் என்பதான இரண்டு முக்கோணங்கள்- முன்பு உருவான நாற்கோணத்தின் அதோமுககோணத்தினின்றும் மத்திய நாற்கோணமாக உருவாகிறது. இதுவே பரம்பொருளின் 'அபரவடிவம்'. 5. இந்த மத்திய நாற்கோணத்தின் அதோமுககோணத்தினின்றும் உருவாவது நாற்கோணம் ஒன்று. இதுவே பரம்பொருளின் 'பராபரவடிவம்'. எதாவது ஸமஷ்டி- திரண்டவடிவம். 6. இந்த பர, அபர, பராபர வடிவமான- சக்திதத்துவமான பரம்பொருளே வேலாக உருவெடுத்து மனித மனங்களிலே உள்ள சூரபத்மனின் ஸ்வபாவமான அஸுர எண்ணங்களை மறைத்தொழித்து அங்கு மங்களமான குஹனுடைய பெருமைகளை உணரச்செய்து அமைகிறது.
வேலையும், வேலகொண்ட குமரனையும், வேல்கொடுத்த சக்தியையும் நமது ஸத்வ, ரஜோ, தமோகுண மாறுபாடுளை நீக்கச்செய்ய நித்தமும் அடிபணிவோம். வேல்கொண்ட குமரனின் தாள் பணிந்து தத்துவமுணர்ந்து பக்திசெய்யும் பக்குவம் அடையவேணும் என்று ப்ரார்த்தித்து அடைவோம்.