ஸ்ரீகுருஜி அவர்களின் 111 ஆவது ஜயந்தி தினவிழா - அருட்சக்தி பேச்சு

by arutsakthi Mon Jan 06, 2014 5:02 pm

ஸ்ரீகுருப்யோ நம

சென்ற 2011 பீப்ரவரியில் கும்பகோணத்தில் நடந்த ஸ்ரீகுருஜி அவர்களின் 111 ஆவது ஜயந்தி தினவிழாவில் அருட்சக்தி பேசியவற்றில் ஒரு பகுதி.........

மஹான்களுக்கு பிறந்த நாள் கொண்டாடுகிறோம். சில மஹான்களுக்கு ஆராதனை என்று மறைந்த நாளையும் கொண்டாடுகிறோம். சென்ற மாதம் ஸ்ரீத்யாகப்ரம்மத்தின் 164 ஆவது ஆராதனை விழா நடந்ததை நாம் அறிவோம். இங்கு நமது குருஜி அவர்களுக்கு 111ஆவது பிறந்த நாளை பெருமையுடன் கொண்டாடிக்கொண்டிருக்கிறோம். அவர்களுடைய ஸ்தூல சரீரம் (பெளதிக உடல்) நம்மிடமிருந்து பிரிந்து 31 ஆண்டுகள் ஆகிவிட்டன. அவர்களுக்கும் அருட்சக்திக்கும் பெளதிகமான தொடர்பு ஏற்பட்டு அதாவது அவர்களின் கண்பார்வை ஏற்பட்டு (நயன த்ருஷ்டி) இன்றைக்கு 43 ஆண்டுகள் நிறைந்து விட்டன. இன்று நாம் 43 கோணங்களை தன் சரீரமாகவும் தன் நகரமாகவும் இந்த புவனங்களாகவும் கொண்டுள்ள அன்னை லலிதைக்கு ஆயிரம் திருநாமங்களைக் கொண்டு 100 முறை அர்ச்சித்திருக்கிறோம். என்ன ஒற்றுமை பாருங்கள். அன்னையின் அர்ச்சனையும் அருட்சக்திக்கும் அருட்குருவுக்கும் இடையிலான தொடர்புக்கும் ஒரு ஒற்றுமையை குருவருள் காட்டிக்கொடுத்திருக்கிறது. அது காட்டாததையோ அது கூறாததையோ அது தொடாததையோ நம்மால் சிந்திக்க முடியாது. ஏனெனில் உலகெங்கும் நிறைந்திருப்பது குருதத்துவம் ஒன்றுதான். அதுவே பரம்பொருள் தத்துவம் என்று கூறும் சக்தி தத்துவம். அப்படிப்பட்ட சக்தி தத்துவத்தை அன்னை லலிதையாகக் கண்டு ஸகுணமாக நான்கு திருக்கரங்களுடன் ஐந்துப்ரம்மாக்களின் ஆஸனத்திலே அமர்த்தி அர்ச்சித்திருக்கிறோம். அவளை வேண்டினால் - வேண்டியது அனைத்தையும் நமக்குத் தருவாள். வேண்டியவரம் பெறலாம் என்றான் பாரதி. அவளை வேண்டினால் அவள் - அருள் நல்லன எல்லாம் தரும் என்றார் அபிராமிப்பட்டர். அதனால் நல்ல கல்விச் செல்வம் கொடு என்றார், நல்ல கல்வி கற்றால் சோர்வே இல்லாத மனம் கூடவே வந்து விடுகிறது. இந்த சோர்வில்லாத மனத்திலேதான் சுந்தரி தோன்றுவாள். அங்கு வஞ்சனை ஏது? இப்படிப்பட்டவைகளையும் - எது வேண்டு மென்று நமக்குக் கேட்கத்தெரியுமா? ஏனெனில் வேண்டத்தக்கது அறிவோய் நீ ! என்ற நிலையில் அதையும் அவள்தானே தீர்மானிக்க வேண்டும், எனவே நல்லன எல்லாவற்றையும் வேண்டிப்பெற வேண்டும். இப்படி வேண்டுபவன்தான் அன்புடையவன். அவனுக்கே அவளுடைய கடைக்கண் பார்வை கிட்டுகிறது. இப்படி யெல்லாம் அவளைப் போற்றிக்கொண்டே இருந்தால் போதுமா? அவளுடைய பேற்றை அடைந்து பெரும் பேறான இறை நிலை அடைய வேண்டும். ப்ரம்ம வித்தை- ஸ்ரீவித்யை என்றெல்லாம் பெரிய பெரிய பேராக நாம் கூறிக்கொண்டு வழிபாடு செய்து வருகிறோம். உண்மையான ப்ரம்ம வித்யை என்ன தெரியுமா? உதாரணத்தை சொல்லிவிட்டு உண்மைக்கு வருகிறேன். நம்முடைய தமிழ் நாட்டிலே அனேக மாவட்டங்கள் தஞ்சாவூர் மதுரை திருநெல்வேலி ராமநாதபுரம் தென்னார்க்காடு என்று இந்த மாவட்டங்களின் சாப்பாடு ப்ரஸித்தம். வகைகளிலே வித்யாஸம் உண்டு. ஒரே பதார்த்தம் மாவட்டங்களுக்குள் ருசி மாறுபடும். ஆனாலும் சாப்பாடு சாப்பாடுதான். உயிர் வாழ உணவு அவசியம். ஆனாலும் நாம் கண்டதை முழுங்காமல் உண்ணுவதை ருசி பார்த்து புசிக்கிறோம். இது போல இந்த உபாஸனையிலும் வழிபாட்டிலும் அனேக விதங்கள் உண்டு. கேரளசம்ப்ரதாயம், ஆந்த்ரசம்ப்ரதாயம், என்றும் ஆசாரங்களிலும் சில வேறுபாடுகளுடன் வழிபாடு செய்து வருகிறோம். இப்போது முதலில் கூறினேனே உண்மையான ப்ரம்மவித்யை என்ன என்று சொல்லுவதாக சொன்னேன் அல்லவா? ஆகாரங்கள் பலவாக இருந்தாலும் உணவு உண்மைத் தேவை என்பது போல ஆசாரங்கள் பலவாக இருந்தாலும் அன்னை - உண்மை என்பதுதான் உண்மையான ப்ரம்ம வித்யை ! இந்த உண்மைக்கு சான்று அன்னையை ஒருமையாக பல விதங்களிலே வழிபடும் பல பெரியோர்கள் பல இடங்களில் இருந்து இங்கு வந்து கூடி இருப்பதுதான். இதுவே அருட்சக்தி கண்ட ருதம்பரா ஞானத்தின் சத்திய தரிசனம்.